در این پایاننامه به ارائه مدلی برای پیشبینی قابلیت اعتماد محصولات تعمیرناپذیر بعد از معرفی آن به بازار میپردازیم. فرض بر این است که نرخ خرابیهای محصول از توزیع وایبال پیروی میکند. همچنین فرض میکنیم پارامتر شکل این توزیع مقدار ثابت و از قبل معینی دارد و پارامتر مقیاس آن به صورت متغیر تصادفی است که برای برآورد آن از نظریه بیز استفاده میکنیم. در واقع از بیز برای ادغام اطلاعات گذشته مربوط به خرابیهای محصولات قبل و اطلاعات اندک و پراکندهای که برای محصول جدید در اختیار است، بهره میگیریم. در این پایان نامه به بررسی انواع توزیعهای پیشین از جمله توزیع پیشین گاما، نمایی، گامای معکوس و نرمال قطع شده برای پارامتر α میپردازیم. مدل مطرح شده نتایج دقیقتر و منطقیتری نسبت به مدلهای کلاسیک موجود برای پیشبینی قابلیت اعتماد ارائه میدهد چراکه هم از اطلاعات گذشته و هم از دادههای فعلی خرابی محصول جدید در برآورد پارامترهای آن بهره میگیرد. در بحث برآورد پارامتر هرچه از اطلاعات بیشتری برای این تخمین استفاده کنیم نتایج بدست آمده دارای اعتبار بیشتری است. همچنین این مدل از جنبهی مدیریتی نیز دارای اهمیت بسیاری است چراکه برای دستیابی به نتایج منطقی و قابل فهم از نظرات خبره نیز در مدل بهره گرفتیم. در واقع اهمیت استفاده از آمار بیز در مباحث قابلیت اعتماد از دو جنبه است. اول آنکه مشکل کمبود دادهها را برطرف میکند و دوم اینکه میتوان از نظر خبره در برآورد پارامترها استفاده کرد. و در نهایت مدل ارائه شده در صنعت به راحتی با جمعآوری اطلاعات مربوطه قابل کاربرد بوده و میتوان مدل پیشنهادی را به سادگی مورد استفاده قرار داد.
کلمات کلیدی: 1- پیشبینی قابلیت اعتماد 2- نظریه بیز 3- توزیع وایبال 4- اطلاعات پیشین